تقسیم هفده شتر

بالاخره تونستم مجددا فرصتی برای اتصال به اینترنت و پست مطلب با فراغ بال بدست بیارم! معتقدم چون اینجا رو زحمتشو دیگران میکشن آدم باید تو پست مطلب برای اینجا بیشتر از وبلاگ خودش دقت کنه.

محصل دوره راهنمایی که بودم در منزل پدر بزرگم که روحانی و امام جماعت مسجد بود بخشهایی از کتابی را خوانده بودم که قضاوتهای حضرت علی (ع) نام داشت. یکی از داستانهاش که کلیاتش یادم بود ولی جزئیاتشو فراموش کرده بودم همین داستان بود. مدتها بود دنبال این مطلب و کتابش میگشتم. تا اینکه چند روز پیش که برای زیارت به یکی از امامزاده های مجاور اراک (محمد عابد) رفته بودیم این کتاب رو دیدم و خریدم. البته این که الآن دست منه نوشته اشتهاردی هست و داخلش از کتابهایی دقیقا با همین عنوان ولی نوشته شوشتری و محلاتی هم به عنوان ماخذ نام برده. در هر صورت حدود ۲۵ سال پیش نمی تونستم دقیق مسئله رو حلاجی کنم ولی الآن که دوباره داستانو خوندم رفتم توحساب و کتاب ریاضیش و نتیجه جالبی برام داشت. توصیه می کنم شما هم از دید ریاضی بهش نگاه کنید و در صورتی که قابل دونستید نکاتی رو که در میارید کامنت کنید. اما خود ماجرا (داستان ۱۶۱ کتاب):

در عصر خلافت حضرت علی (ع) سه نفر به طور مشترک مالک هفده شتر بودند. یکی از آنها مالک نصف آنها بود و دومی صاحب ثلث آنها و سومی صاحب یک نهم آنها بود و می خواستند به گونه ای تقسیم کنند که هیچ کدام از شترها کشته نشود.

برای این کار راهی نیافتند. لذا به حضور امام علی (ع) آمدند و موضوع را بازگو کردند. آن حضرت برای رفع نزاع آنها یک شتر از شتران خود را بر آنها افزود، هجده شتر شدند. نصف آنها (نه شتر) را به صاحب نصف، ثلث آنها (شش شتر) را به صاحب ثلث و یک نهم آنها (دو شتر) را به صاحب یک نهم داد. به این ترتیب علی (ع) هفده شتر را بین آنها تقسیم کرد و شتر خود را برداشت و به بیت المال برگرداند و آنها راضی از محضر علی (ع) بیرون آمدند.

2 Replies to “تقسیم هفده شتر”

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *