خر ِ ملا

در سال 67 در منطقه عملیاتی ماوت مجروح شدم. پس از انتقال به بیمارستان و … نهایتاً به خانه رفتم. اقوام و آشنایان برای عیادتم می‌آمدند.

روزی عمه‌ام به اتفاق شوهرش به دیدنم آمدند. عمه پرسید: خب عباس جان، تعریف کن ببینیم چطور شد مجروح شدی؟ شوهر عمه‌ام که  حکایات، ضرب المثلها و داستانهای قدیمی زیادی میداند و تعریف میکند، گفت اجازه بده اول داستانی تعریف کنم؛ بعد!


روزی خر ملا نصرالدین از بالای تپه‌ای بیفتاد و بمرد. ملا به بالای بام خانه‌اش رفته و جار همی زد و اهالی آبادی به دور او همی گرد آمدند. آنگاه بانگ برآورد: آهای مردم، خر من از بالای آن بلندی ساقط شده و بمرده و این هم جنازه‌اش است که نظاره می‌کنید. فردا روز اگر کسی بیامد و بپرسید که خرت کجا بود و چه شد و کو جنازه‌اش؟، من میدانم و او!

بعد گفت من میدانم که تا به حال چندین و چند مرتبه داستان مجروحیتت را گفته‌ای و برایت خسته کننده شده. پیشنهاد میکنم جریان را بنویسی و روی درب حیاط بچسبانی و وقتی هم کسی در زد، در را کمی دیر باز کنید. تا کسانی که برای عیادت می‌آیند، همانجا بخوانند و دیگر با سوال تکراری مصدع نشوند!

4 Replies to “خر ِ ملا”

  1. رضا

    سلام – بعضی اوقات افراد بی ملاحظه پیدا میشوند که در بین یک جمع از فی خالدون زندگی ادم سوال میکنند واقعا میمونم اگر جواب بدهم که یک موضوع خصوصی همه گیر میشود و اگر نخواهم جواب بدهم چه بگویم

  2. آخرین پدرخوانده

    قبلا هم اینجا اومده بودم. از شکل بالای وبلاگ یادم اومد.
    مادرم به تازگی عمل قلب کرده و این مکافات رو داریم!!! باید یه داستان رو روزی صد بار توضیح بدیم. فکر کنم باید به نصیحت شوهر عمه شما عمل کنیم!!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *